E
Evanna


El peor lugar para enamorarte de alguien no es la escuela ni tu oficina ni una reunión familiar es una autobús en hora pico. En este escrito se plasman los sentimientos de una chica que se ha enamorado de aquel singular chico con el que se topa en el autobús , aquel chico capaz de hacer que sus emociones se desplacen sobre una montaña rusa.


Romantizm Genç Yetişkin Romantizmi Tüm halka açık.

#romance #amor #ilusion #autobus #chico-del-bus #amor-en-una-autobus #poesia
0
5.9k GÖRÜNTÜLEME
Devam etmekte - Yeni bölüm Her Salı
okuma zamanı
AA Paylaş

La Canción

11 de Marzo de la oreja de van gogh , la canción que me recuerda a ti , no es tan triste nuestra historia como la que hay detrás de aquella canción , aun así hay cosas que me encantaría que sucedieran , se que es un poco extraño enamorarte de alguien que solo has visto un par de veces , o tal vez no , obsesionarte con volverlo a ver y hacer lo imposible por ayudar al destino a enlazar sus caminos otra vez.

Un par de líneas atrás escribí "nuestra historia " como si ya no fuéramos dos personas separadas , indiferentes en un mismo espacio pero si lo somos , por desgracia si. Solo eres alguien que vi , que jamas pude dejar de mirar por que aunque mis ojos no te toquen mi mente no te deja de dibujar . no se tu nombre , y eso me intriga pero ¿Porque lo preguntaría?, es decir ¿ como lo haría ? o ¿como lo averiguaría ? nuestros encuentros son esporádicos en el común y sofocante ambiente de un autobús en hora pico.

Es estúpido , lo sé y es lo que digo cada vez que pienso en ti imaginado que un completo extraño me susurra un sutil "Te quiero" o un "No te conozco y ya te echaba de menos", si , como la canción, y si fuera más guapa y un poco más lista , especial, de revista , tal vez tendría el valor de preguntarte ¿Quién eres ?.

Que sucederia si en medio del tumulto de gente , de alquel muchacho que me mira de reojo por alguna extraña razon de aquella señora que respira en mi nuca y de aquel estudiante que estruja su mochila contra mi espalda , que pasaria si de repente pregunto ,¿como te llamas ?.
¿tengo miedo del que dirán? O ¿tengo miedo de lo que pienses tu de mí? , probablemente pienses que estoy loca , o quiza bajo el efecto del alguna droga o que debido al sofoco del autobús no me ha llegado suficiente aire al cerebro y estoy hablando babosadas ,Tal vez te hagas el tonto y no me respondas ¿será? O tal vez exagero y simplemente me responderías con una sutil sonrirsa, pero no de mucho me serviria saber tu nombre si no sé donde volverte a encontrar.

No , definitivamente no tendré un impulso de valor como el de aquella chica de la canción , no preguntaré tu nombre , no esta vez.

12 Temmuz 2018 19:16 1 Rapor Yerleştirmek Hikayeyi takip edin
1
Sonraki bölümü okuyun Tu piel de Terciopelo

Yorum yap

İleti!
Henüz yorum yok. Bir şeyler söyleyen ilk kişi ol!
~

Okumaktan zevk alıyor musun?

Hey! Hala var 5 bu hikayede kalan bölümler.
Okumaya devam etmek için lütfen kaydolun veya giriş yapın. Bedava!

İlgili Öyküler