TEK BÖLÜMLÜK HİKÂYELER Hikayeyi takip edin

Çalıştığımız yer gerçekten çok tehlikeli bir bölge. Aslında buna alışığız çünkü insan her gün aynı riski alınca alışıyor. Her gün paraşütle atlasanız ikinci üçüncü günden sonra korkmamaya alışırsınız. İşte burası cehennem, kuantum fiziğinin en uç noktalarını zorladığımız yer. Her an bi aksilik olabilir ama bilin bakalım kimlerin bu işte çalışması zorunlu. Tabii ki bizim, biz özel olarak yetiştirilen birimleriz. Kendimi bildim bileli ders çalışır ve atomlarla uğraşırım. Artık bıktım, çalışmaktan bıktım, her gün aynı insanları görmekten bıktım, bizi tıkadıkları bu cehennem kulesinden bıktım. Benim dışımda kimse şikayetçi değil bu durumdan. Cidden gözleri açılmış tek kişi ben miyim? Bu iş böyle gitmez, artık yeter bu hapishaneden kurtulacağım ne de olsa biz insanoğlunun en zeki örneklerindeniz. Bir plan kurmalıyım ama önce alt ranzamda yatan manyağı öldürmem gerek. Her gün aynı akrep dansı videosunu izleyip saatlerce gülüyor. Eğer bana ya burada sonsuza kadar kalacaksın ya da özgür olup her akşam bu gülüşü ve videoyu izleyeceksin deseler kendimi cehennem kulesine zincirlerim.

Dün gece bitirdiğim planımı artık uygulamaya başlayabilirim. Son bir kez hatırlayayım, ilk önce bizim alt bölümde çalışanların yanına yani cehennem çukuruna inmem gerek, daha sonra kazan dairesine girip boruları sökmeliyim. En iyi ihtimal ile güçlü bir sarsıntı yaşarız ve bütün görevliler kazan dairesine gelir ben de bu esnada bir nöbetçinin kıyafetlerini alıp derhal bu lanet olası yerden kurtulurum. En kötü ihtimalle de radyoaktif bir bozunma meydana getirip bütün ülkeyi yerle bir ederiz. Özgürlüğüm için değer mi? KESİNLİKLE!

Hızlı adımlarla çukura indim, orada çalışanlar daha iri yarı ve enteresan tipli insanlardı, sanki delilerdi. Hemen kazan dairesine girdim ve boruları tek tek balyozla parçalamaya başladım. Evet planım işe yarıyordu, sarsıntı olmadan kendimi dışarı attım ve daha önceden sakladığım bir üniformayı giyip kaskı taktım. Çıkış tam önümdeydi artık özgürdüm evet özgürdüm. Kapıları açtım ve dışarı bir adım attım. Etrafa bakmamla çığlık atmam bir oldu. NASIL YANİ?