R
Rosa Ledezma


La guerra aun no termina, las tornas se giraron para hime y joker ¿su objetivo? liberar a kimiko y seguir infiltrandose para enfrentarse al enemigo y nuevos enemigos y aliados en su camino su proximo destino el reino azul dejando su delantal y peluca rosa para portar una espada, pero ¿que secretos habra dentro del castillo de su primo? el amor es otro obstaculo es su primer amor, su compañero amigo, es su todo ¿se mantendra a salvo todo?....poco a poco....todo...se desmorona....(Saga "Juego de memorias libro 2") BORRADOR. FALTAS ORTOGRÁFICAS. NO SE ACEPTAN COPIAS-ADAPTACIONES. OBRA REGISTRADA EN SAFE CREATIVE


Fantastik Tüm halka açık.

#fantasia #elfos #romance #misterio
0
175 GÖRÜNTÜLEME
Tamamlandı
okuma zamanı
AA Paylaş

Capitulo 1: Lady Laranaite

Tendríamos tal vez 1 o dos horas cabalgando había un inexplicable frio, tenía mi cabeza en el objetivo nuevo me sentía renovada con una cabeza medio llena y en los labios aun el sabor de los suyos.

-¿todo bien?-

-¡sí!-

Él estaba a un metro detrás de mí cabalgando con fuerza aun no veía el castillo azul…si el castillo pica o castillo azul hogar de las hadas de mis tíos y de mis primos phillip y mi ahora desaparecida prima justine.

-… ¡tengo una idea para cuando llegamos!-

Notaba el frio aliento que salía de mi boca…si ya recordaba ese frio el castillo azul estaba cercano al reino de las nieves o el reino helado hogar de dragones de frio.

-…-

-¿Cuál?-

-¡diremos que buscaremos nosotros a la princesa justine shibu!-

-no será demasiado fácil-

-…-

Le di una mirada este sonrió un poco.

-…-

Esa maldita sonrisa que me dejaba sin palabras de él me había enamorado si lo habíamos dicho hace unas horas atrás y ninguno se arrepentía.

-¡AHÍ!-

Señale tenía hambre sed rosie y beu también debían tener, el gran gratillo se alzó imponente…el reino pica era ¡COMPLETAMENTE! Distinto al reino rojo, en primer lugar no había clase obrera o ¡pueblo!...eso no existía en el reino ya que había unas aldeas apartadas donde estaba el pueblo alejadas del castillo diseñadas siglos atrás mucho antes de la guerra, segundo había cientos de soldados y sirvientas o más bien “doncellas” analfabetas y fábricas de niños es cruel decirlo pero es la verdad, el castillo se divide en 7 piso casa uno son para cosas distintas además de los dormitorios….sabía que nos perderíamos unas 200 veces en ese lugar antes de acostumbrarnos, la realeza siempre vivía en el piso más alto si mi tío tía y primos estaban en el séptimo piso.

-…-

-¿crees que nos dejen pasar?-

-esperemos que si-

No notaba soldados guardia en la entrada solo un panel verde.

-…-

Nos acercamos al lugar el panel era electrónico.

-…-

¿Era algo que hizo mi madre? Era tecnología de magos pero moderna…mis primos tenían una guerra interminable con el reino trébol y otra más antigua con los dragones.

-¡INDENTIFICACION!-

Nos sobresaltamos un poco nos miramos, joker se bajó primero yo me baje con él y nos acercamos al plantel.

-…-

-…Laranaite Rayne y Eight Rayne-

-¿QUE BUSCAN?-

-¡queremos presentarnos como soldados del imperio hada!-

-… ¡JAJAJAJAJAJAJAJA!-

-…-

-….-

La voz robótica del aparato se hecho a reír nos miramos algo molestos.

-¡NO SE RIA ES ENSERIO!-

-¡NO ACEPTAMOS SOLDADOS DE OTRAS ESPECIES!-

-¡NOSOTROS PODEMOS SER SOLDADOS DE CLASE ALTA FUIMOS ENTRENADOS!-

-¡CON ESOS CUERPOS NO LO CREO!-

-¡podemos demostrarlo!-

-aja si ¿Cómo?-

-¿..laranaite?-

-¡TRAEREMOS A LA PRINCESA JUSTINE!-

-… ¿Qué?-

-¡LARA!-

Joker trataba de acostumbrarse a mi nueva identidad incluso acordando mi nombre.

-¡me oyó TRAEREMOS A LA PRINCESA! ¡EXIGIMOS HABLAR CON EL REY!-

Si mi plan era….estúpido sencillamente ridículo pero…situaciones desesperadas requieren medidas desesperadas.

-….-

Hubo un silencio sepulcral teníamos mucho frio sentía como mis brazos desnudos se me congelaban.

-… ¡PASEN!-

El chirrido de la puerta me dio dentera aunque no fui la única joker hizo una mueca mostrando sus colmillos.

-…-

-… ¿es seguro?-

-hay que ser precavidos-

Le susurre, las puertas se abrieron revelándonos el gran castillo del reino pica 7 pisos casi 500 habitaciones la mitad de estas era claramente de los soldados.

-…-

-….-

Nuestros pasos se hundían por el gran campo vacío estábamos tal vez a uno 20 metros del castillo si no más, la grama bien cortada el territorio de mi tío era peligroso….

Hey ¿me escuchas?

Si…

Ten cuidado, es raro que no haya soldados alrededor

Ok….no nos separemos

Negué un poco, tomando a rosie de las riendas caminamos con lentitud viendo la soledad, pasos helados teníamos mucho frio aunque joker hizo dos chaquetas negras que nos pusimos así pudimos soportar el frio infernal aunque no podía distinguir nieve pero si ganas de llover el cielo negro me lo confirmaba.

-…-

-¡DETENGANSE!-

Un grupo grande de soldados corrieron a nosotros, unos 30 muchachos, el que nos grito era de gran altura y musculoso blanco de cabello rubio ojos azul oscuro brillantes arrogante, todos tenían el mismo uniforme, camisa blanca con mangas hasta antes de los codos, encima de esta otra camisa azul claro con el símbolo del reino y el cuello que se abrochaba de un lado, pantalones negros y botas marrones.

-…-

-¿eh? Esperen….-

-¡SILENCIO! INMOVILICENLOS Y TRAINGANLOS-

Si….ahí comenzaron los problemas, 4 tipos igual de su tamaño corrieron a nosotros no nos dio tiempo de reaccionar ya que dos de ellos me tomaron de los brazos alzándome el agarre era con fuerza, joker trato de luchar en vano.

-¡SUELTENME! VENIMOS EN SON DE PAZ DE VERDAD-

-ah sí ¿de verdad crees que me voy a creer que una elfa y un mago vinieron en son de paz para ser soldados?, una mujer y un flacucho como tú no pueden ser soldados-

-¿FLACUCHO? ¿QUIEN ERES TU PARA DECIR ESO?-

El hombre se acercó a joker con una sonrisa de malicia y le dijo no…le grito en la cara…

-¿YO? ¿QUE QUIEN SOY YO? ¡SOY EL CAPITAN DE ESTA GUARDIA! REIN SOUW-

-¡¡¡¡!!!!!-

-ah que lindo ¿te asustaste?-

-¿A QUE MIERDA QUIERES LLEGAR? ¡SUELTANOS!-

Me dio una mirada yo también estaba furiosa, los soldados apretaron el agarre mi pies flotaban no podía saber a qué altura nos alzaban.

-¡rein es suficiente! Los lastimas-

Un chico le hablo detrás de él, igual de alto creo que más alto que rein, piel morena y cabello rojo, sus ojos eran verdes no parecía intimidante como los otros.

-¡YA DEJA DE MOLESTAR KLEIN!-

-rein, no son hadas soldados recuerda que les puedes romper un hueso si siguen aplicando tanta fuerza-

-frederick ¡CALLATE MALDITA SEA YO SOY EL QUE MANDA! DEJA DE HACERTE EL INTELECTUAL-

Se giró de nuevo haciendo una seña a ellos y sentí de nuevo el apretón en mis antebrazos.

-¡¡¡!!!-

-¡¡¡!!!-

En ambos me queje seguida de joker.

-tráiganlos, deben ser espías-

-¿crees que si fuéramos espías llegaríamos así sin más? ¡Usa un poco más el cerebro!-

Dije furiosa aunque sabía que ink estaba también detrás de mis palabras haciendo a rein enfurecerse más.

-oh la gatita tiene garras ¿Eh?-

Tomo mi barbilla haciendo que lo mirara.

-¡SUELTALA! NI SE TE OCURRA HACERLE DAÑO-

Joker trato como podía zafarse de ello pero no pudo.

-me aburro vamos andando-

Nos pusieron en el suelo por un momento pero para atar nuestras manos a nuestra espalda, note el terror en la cara de joker y nos cargaron como saco de papas a ambos, los paso del tipo que me cargaba rebotaban en mi estómago que era golpeando por su hombro, subí mi cabeza para ver a los demás soldados….esperaba cara duras pero la mayoría nos veía casi con lastima o miedo por nosotros, note a otro de ellos un poco más bajo que el resto piel más oscura, cabello blanco como la nieve con un mechón azul oscuro, un ojo azul oscuro pero el otro el derecho tenía un parche negro era el símbolo del reino una pica, mismo uniforme.

-…-

Pero él me era sospechoso muy sospechoso, nuestros caballos con nuestras cosas fueron confiscados…armas, medicina, comida, mi arco que sobresalía de mi morral.

Demonios…. ¿en que nos metí?

Lo admitía yo tenía la culpa por mi imprudencia, joker miraba a los soldados como yo sin decir nada, al llegar al castillo oímos las puertas abrirse podía ver las paredes de piedra pulida como el suelo, alfombras azules y muchos cuartos al igual que escaleras las que subíamos ya me sentía mareada al bajar mi cabeza solo sentía la sangre que venía a mí y me daba nauseas note que uno de los soldados se percató, pelo verde y ojos negros.

-¡bájenlos se están mareando!-

Los soldados pararon y nos bajaron joker se tambaleo cayendo sentado, nadie lo atrapo aunque yo ni podía ya que también tambaleaba hasta recostarme de la baranda del primer piso uno de muchos.

-¡ah!-

Suspire cansada, joker se levantó aunque le costaba con las manos atadas a su espalda.

-¿podemos seguir a pie? Por favor-

-¿alguna vez dije que los bajaran?-

Rein se acercó a nosotros amenazante.

-¡ESTO ES ABUSO!-

Grite furiosa, oímos paso desde la izquierda donde nos dirigíamos, los pasos correspondía a una persona que conocía muy bien….era mi primo phillip o más bien el príncipe phillip shibu con su camisa manga larga blanca con banda azul y hombreras doradas, pantalones negros y botas iguales, tenia…un yeso en el brazo derecho y un vendaje en el cuello….una vez más mi tío lo llevo a su límite lastimándolo.

-¡ah!-

Suspiro con fuerza joker phillip levanto la cara de la hoja de papel en sus manos y nos vio.

-¡príncipe!-

-… ¿Qué demonios? ¿Ellos no son lo que dijeron que buscarían a mi hermana?-

-¡príncipe pensamos que puedan ser intrusos, espías de alguno de los reinos!-

Mi primo lo miro con severidad, esos ojos que conocí muy bien ese día que combatíamos ojos de muerte de agujita.

-¿intrusos? ¿PARA TI SON INTRUSOS PERSONAS QUE VIENEN Y LLEGAN PRESENTANDOSE ASI ABIERTAMENTE? ¿TE PARECEN ESPIAS SI NO TRATARON DE INFILTRARSE DE OTRA MANERA?-

Por eso me caía bien mi primo…pensábamos de manera similar.

-príncipe ¿nos ayudaría? Por favor-

-incluso siendo así de educados ¡DESATENLOS! Son mis soldados me asignaron a ustedes y me van a decepcionar así ¿DE QUIEN MIERDA FUE LA BRILLANTE IDEA?-

-¡DE REIN!-

Todos los sirvientes lo señalaron este los miro con odio….creo que él no tenía aprecio por ninguno.

-¡DESATENLOS A AMBOS!-

Rein hizo un movimiento, nos desataron mis brazos dolían, phillip se acercó a nosotros preocupado….era el viejo phillip, a veces malcriado a veces de buen corazón pero algo había cambiado en él no era tan igual como antes…lo veía más apagado.

-se lo agradecemos príncipe-

-no no ¿ustedes están bien? Ah discúlpenlos son mis escuadrón papa me los asigno hace unos meses y aun los están entrenando-

-descuide, solo querían proteger el reino-

-en realidad tengan cuidado con rein….es algo violento a veces-

Nos dio una pequeña sonrisa de esperanza.

-oí que dijeron que buscarían a mi hermana-

-si….nos gustaría ser parte de la guardia real ¡y probaremos que valemos la pena!-

-espero que mi padre los deje….mi hermana ha estado desaparecía desde hace 7 meses, vengan los acompañare al despacho de mi padre, él es algo temperamental también así que compórtense ¿sí?-

-si príncipe….-

-….-

Comenzó a guiarnos por las escaleras, las recordaba recorrerlas corriendo con phillip justine a veces con Megan….el pasillo oscuro con alfombras que ahogaban el sonido, pasillos largos hasta la siguiente no había nadie me recordaba al reino rojo….la culpa aun acechaba pero sería fuerte, apreté el agarre de joker de hace un momento.

-mi hermana justine….iba hacia el reino sokko para una fiesta pero nunca llego y jamás regreso se cree que agarro otro camino y llego hasta una aldea o se perdió su carro pero no sabemos-

-¿a qué altura más o menos la vieron por última vez?-

Joker parecía interesado como yo.

-cerca de laguna-

-¿alguien la vio?-

-unos amigos cercanos hablaron con ella-

El camino a partir de ahí fue silencioso, mis brazos aun dolían como mi cabeza pero ya no sentía más frio, al llegar al último piso note como phillip se ponía tenso….estábamos cerca de su padre.

-traten de ser pacientes con mi padre ¿sí?-

-si-

-…el también está muy preocupado por mi hermana…demasiado-

-si no aparece desde hace 7 meses es normal ¿no?-

-mi hermana vive viajando de aquí para allá por el bosque hot ho tengo miedo de que algún cazador la matara o raptara-

-¿cazador?-

Me hice la tonta paramos cerca de las dos puertas blancas era el gran estudio de mi padre.

-los cazadores no les importa a quien cazan pero….al ser de la realeza no importa si es o no hibrido si valen lo venden-

-trata de blancas-

-si-

Tembló pro un momento me solté de joker suspirando para enfrentarme a mi tío….él era cariñoso en el pasado pero al igual que mi padre….la guerra y los hilos de koto tomaron posesión de él.

-…-

TOC TOC TOC

-¡PASEN!-

-¡¡¡!!!-

Phillip se tensó, note que debajo de su mejilla había un moretón tapado con lo que parecía era….¿maquillaje?, la puerta se abrió el estudio de mi tío era grande de paredes blancas, piso de piedra, escritorio blanco con chimenea grande con leña nueva en el fuego estanterías blancas y muchos papeles en su escritorio note un espejo comunicador mi tío un hombre tan alto como su hijo de piel blanca y cabello igual de azulado que sus hijos ojos igual de azules y traje parecido al de su hijo solo que este tenía una chaqueta negra adicional...

-padre ellos son…eh…-

Nos miró muy nerviosos, note a joker poniéndose de rodillas con la mano en el corazón como saludo yo lo imite.

-eight rayne de pueblo niebla-

-l-laranaite rayne de pueblo niebla-

-¿pueblo…niebla?-

Phillip nos miró extrañados…. ¡no!.... ¡DEMONIOS!

-hey linda ¿tienes nombre?, ¿Cómo llegaste allí?, ¿acaso estas aquí contra tu voluntad?, dime-

-mi nombre es sayaka, vengo de una aldea independiente llamada niebla y ¡NO!”

-¡¡¡!!!-

-¡¡¡!!!-

-¿dijeron…?-

Nos paralizamos trate de rectificar mis palabras pero…

-¡silencio! ¿A que vinieron ustedes dos?-

-¡¡¡!!!-

Phillip retrocedió asustado de su padre.

-nosotros queremos entrar en la guardia real-

-y para probar que valemos…buscaremos a su hija rey-

-¿buscaran a justine? ¿Enserio?-

-¡si, lo haremos!-

-….si les fijo un plazo… ¿la traerán en ese plazo?-

-diga fecha límite ¡Y LA TRAEREMOS ANTES DE QUE TERMINE!-

-….lara….-

Me sentía determinada.

-de acuerdo hagamos un trato….si ustedes traen a mi hija y a los 20 soldados que desaparecieron en su búsqueda pueden entrar al batallón de mi hijo pero si regresan con las manos vacías ¡los ejecutare!-

-¡¡¡!!!-

-no se preocupe rey, traeremos a todos sanos y salvos-

-je….más les vale aunque si no pudieron mis soldados ¿creen que podrán?-

-lo haremos, solo denos información de la última vez que la vieron u otros detalles y podremos empezar ¿sí?-

-ok ok….pero un par de preguntas-

-¿sí?-

-edades-

-18-

-27-

-¡¡¡!!! ¿Qué?....no lo parece-

-…-

-¿alturas?-

-1.70-

-1.60-

-¿están entrenamos en la guerra?-

-si desde hace 7 años que nos entrenaron-

-… ¡phillip!-

-¿si papa?-

-dales unos uniformes a estos dos aún no se vayan necesito darles toda la información-

Situaciones desesperadas requieren medidas desesperadas…ambos jugábamos el mismo juego, phillip sonrió y salió corriendo para buscarnos uniformes.

-¿Cuáles son sus tallas?-

-S y M-

-si ok, ¡ya vuelvo!-

-…-

Mi tío nos miraba analizándonos pero tal vez nos daba el beneficio de la duda.

-rey ¿Cuándo salió su hija?-

-ah…hace 7 meses septiembre 14-

-¿para dónde iba? ¿Por dónde paso?-

-reino sokko, paso por laguna….creo que se quedó en el castillo woodside por una tormenta…luego paso por la cueva hueca y…de allí no se mas-

-¡¡¡!!!-

Woodside….tenía que hacer una llamada

-hay….unos rumores-

Por primera vez se acercaba a nosotros un poco más parecía amenazante sabía que no era mi tío en algunas ocasiones.

Hey joker el…

Hime…es peor que tu padre….solo hay hilos en su cuerpo

-…-

Ah…mi tío fue el más afectado lo sabía muy bien quería negarlo pero era cierto necesitaba hacer 2 llamadas ahora…

-hay un rumor donde un poco lejos de la aldea sokko hay...una aldea nueva pero de una bruja….dicen que es malvada y atrae victimas a que se suiciden…no sé si eso sea real o no pero-

-buscaremos por ahí-

Le sonreí a mi tío el suspiro y nos miró.

-si ustedes traen a mi hija….confiare en ustedes desde entonces están advertidos-

-no le fallaremos-

-eso espero-

-¡ya vine!-

-¡NO GRITES!-

-…-

Mi tío rugió haciendo que la mirada brillante de phillip se apagara.

-ah…-

-gracias príncipe-

Tome las ropas el mismo uniforme aunque había unos guantes marrones para ambos.

-salgan de aquí y lárguense ya-

-ok…nuestros caballos-

-les daremos unos más grandes y fuertes esos parecen de festival-

-¿estarán bien?-

-sí, los cuidaremos-

-…-

-¿y nuestras cosas? Rein las confisco y…-

-él se las dará dile phillip-

-si padre-

Nos retiramos del estudio.

-les agradezco que busquen a mi hermana….por favor vuelvan y encuéntrenlos ¿sí?-

-lo haremos-

-gracias, les deseo la mejor de las suertes y me encantaría que estuvieran en mi batallón-

Nos sonrió parecía esperanzado justine era su hermana y él siempre la quiso y cuido aunque esta…no le tenía tanto aprecio a phillip….

-traeremos a la princesa justine no se preocupe príncipe-

-ah tantas formalidades….me gustaría a veces no ser príncipe por un día je-

-¿Dónde podríamos cambiarnos?-

-oh claro por aquí hay un baño pueden cambiarse ahí….por cierto ¿ustedes están casados?-

-¡¡¡¡!!!!-

-¡somos hermanos! Adoptivos-

La mirada de joker cambio a una de decepción pero era mejor permanecer como hermanos adoptivos relaciones interespecies nunca fueron bien vistas por….obvio hijos híbridos.

-¡oh ya veo!-

-si adoptamos a Eight hace 10 años-

-ah hace mucho bueno es por aquí pasen-

Era una puerta blanca grande al principio del pasillo, el la abrió relevando un pasillo con más puertas con baños separados públicos

-eso está hecho con magia-

-mi tía instalo eso, cámbiense con normalidad yo buscare a rein y sus cosas….oh y….-

El tomo mis manos notaba el moretón en su ojo escondido con maquillaje.

-tráiganla a salvo ¿sí?-

Me soltó las manos y se retiró…dejándonos solos al fin, entramos al baño cerrando y asegurando la puerta.

-…-

-creo que hay que….-

-pásame el mirror call y el código de dante joker-

-iba a decirte lo mismo, toma-

Me dio el espejo dorado estaba frio al tacto eso o que en el baño también hacia frio.

-es mejor que conteste-

Me quede mirando el espejo un rato.

-¿ayuda?-

-mira es así-

Me enseño con paciencia como hacer llamadas por el espejo nunca había tenido uno ni siquiera de niña solo veía como mis padres lo usaban, al final le marque a dante este repicaba.

-esas cosas son como los teléfonos modernos de los humanos-

-¿son así?-

-no tanto pero no tiene teclas-

-ah….es mejor que contestes dante-

Joker se quitó la chaqueta, para meterse a un baño y desvestirse

-¡DANTE!-

-gritando así no creo que te conteste…no pensé que volveríamos a tratar con el tan rápido-

-ni yo pero puede servir después de todo es nuestro aliado-

-¿nuestro?-

-si nuestro-

-ni siquiera me ofreció una disculpa….¡es un arrogante!-

-lo se….lo sé muy bien pero bueno era una fachada ¡tenia delirios de grandeza!-

-¿hola?-

Sin darme cuenta había contestado dante, tenía una pijama amarilla puesta parecía algo adormilado.

-¡dante!-

-¿eh? ¿Disculpa? ¿Quién eres?-

-¿ya no se acuerda de ti?-

Soltó joker con impresión.

-dante…soy yo hime-

Me quite la peluca y mostré mis blancos ojos.

-¡HIME!-

Grito con una sonrisa de sorpresa.

-¡SHHH! Calla que estamos en cubierto-

-¿Dónde estás?-

-castillo pica-

-un momento ¿estamos? ¿Estas con joker?-

-si-

Le sonreí un poco a dante quien suspiro algo cansado.

-ya veo por cierto…felicidades por su relación-

-¡¡¡!!!-

-¡¡¡!!!-

Este salió cambiado con el uniforme del reino pica y con la cara roja.

-¿eh? Pero….-

-tu madre me llamo hace unas horas-

-¡como sea!-

Suspire también roja con una pequeña sonrisa tenía que llamar a mama a la de ya.

-¿sucede algo?-

-dante necesitamos que nos investigues algo-

-¿ser un detective?-

-eres nuestro aliado así que ¿nos ayudas?-

-dime ¿Qué necesitas?-

Notaba su receptividad, la última vez que nos vimos fue amable

“llámame si necesitas algo”

“¿cualquier cosa?”

“cualquier cosa aliada”

-se te ve feliz-

-el trato que hicimos me ayudo bastante a conseguir puntos con mis padres-

-bien, ¿recuerdas cuando mi prima justine se quedó en tu casa por una tormenta?-

-¿detalles?-

Se mostró confundido joker se acercó a mi.

-ella se fue de su casa el 14 de septiembre-

-… ¿por esas fechas? No estuve en casa…-

-dante….-

-¡tranquilos! Creo que puedo investigar con mis hermanos y preguntarles-

-consigue algo de información y dinos-

-esto es….un poco emocionante parece que también soy un espía como ustedes-

-…-

Dante parecía tan contento por participar me alegraba que no parecía el mismo que habíamos conocido semanas atrás.

-… ¿así eres siempre?-

-¿eh?...bueno desde que me libere de mis padres….creo que puedo ser yo mismo-

Rio desordenándose el cabello con una mano.

-me alegro por eso-

-lo que me dijiste ese día…me llego-

-¿?-

-me dijiste que no serias más una muñeca….y yo tampoco quiero serlo-

-sabia decisión-

-hey…joker….-

-¿uh?-

-¿puedes pasármelo hime?-

-¿eh? Seguro-

Nos miramos confundidos le di el espejo a joker para comenzar a cambiarme.

-hola-

-hola-

Desde el pequeño baño público que solo había una poceta y papel oía la apenada voz de dante parecía que reaccionaba después de mucho.

-hey…eh….no sé cómo decirlo, pero…creo que te debo una disculpa-

-…-

-sé que lo que dije fue cruel ¡lo sé!...lo que me dijo fausto…no debió hacerlo….pero yo fui el responsable de mis palabras…de verdad…cuando Salí del castillo de verdad me sentía mal pero cuando regrese quería disculparme pero….no encontré las palabras correctas-

-…-

-lo siento…. ¡prometo que lo que me dijo fausto no se lo diré a nadie!-

Dante no parecía tan malo después de todo, termine de cambiarme el uniforme me quedaba grande….los pantalones se me bajaban las botas me quedaban grandes y la camisa me llegaba a los muslos.

-…demonios-

-¿tu….?-

-te perdono-

-¿sí?....gracias, ¡tratare de ayudarlos en lo que sea! Solo llámenme-

-por supuesto ¿estas lista?-

-necesito ayuda con el uniforme-

-¿Qué pasa con él?-

-me queda enorme….-

-oh claro-

-le preguntare a mis hermanos joker, ¡hime los llamo en 20 minutos!-

-ok dante gracias-

-bye bye-

-…-

Se oyó un pitido que era que la llamada se había cortado.

TOC TOC

-mira esto-

Le abrí la puerta dejando que me viera, mi camisa nadaba en mi cuerpo, llegando a mis muslos las mangas eran el doble de grandes que mis brazos, los pantalones junto al cinturón en el suelo ni me moleste en acomodarme esa parte, las botas eran el doble de mi talla, los guantes nadaban en mis manos.

-ayúdame-

-si yo también tuve que ajustar el mío me lo imagine-

-esto es humillante-

-era algo normal hime, son soldados hada el doble de nuestro tamaño y con muchos músculos nosotros somos delgados y nada de musculatura-

-lo sé-

Yo Salí, arrastrando el pantalón con las botas al salir joker se puso detrás de mí, subi mis brazos como me pidió y me sujeto de las caderas.

-ah-

-¿eh? ¿Todo bien?-

Lo mire con una pequeña sonrisa

-me sorprendiste…eso es todo-

Desde ayer con el beso no podía pensar nada claro y el tampoco pero me sentía más feliz, me rodeo con sus brazos para sentir como la camisa se encogía aunque aún era algo larga tapando mi pantaletas aun y se ajustaba a mi cuerpo para ser de mi talla, acomodo mis mangas sacudiéndolas.

-camisa lista-

-súbete los pantalones-

Me subí los pantalones, solo para sentir como mi camisa volvía a encogerse hasta llegar a mi cintura…

-¿Qué pasa?-

-¡nada!-

Reí para mis adentros mis pantalones se acomodaron hasta quedar ceñidos a mi cuerpo.

-¿están bien así?-

-si-

Era pantalones que se pegaban a tu cuerpo de algodón eran cómodos, ajusto la correa y con un par de chasquidos de joker botas y guantes ya me quedaban bien.

-estas lista ahora-

-si…gracias-

Me gire a él para darle un beso en la boca, correspondió a este y me abrazo.

-tenemos que buscar nuestras cosas-

-sí, hey si nos da tiempo en nuestro viaje como pasaremos por el bosque hot ho-

-tu tío-

-sí y también podemos visitar a mi ahijada-

-¿Cómo era su nombre?-

-lulu, es una buena chica hace unos meses que no la veo-

-¡sí!-

-¿salimos?-

-vamos…ah este castillo es enorme ya te lo digo 7 pisos y además ese rein-

-ni me lo recuerdes es un salvaje-

Salimos no había nadie a la distancia, estábamos en el último piso mire por el balcón.

-….-

Estábamos tal vez a 10 ¿12? O ¿15? Metros de altura.

-….-

-no nos asomemos mucho eso es muerte instantánea-

-sep-

-¡ah ya se cambiaron!-

Phillip subió emocionado, con nuestros bolsos y mi arco y flechas sobresaliendo.

-si gracias por los uniformes príncipe-

-¿los ajustaron?-

-nos quedaban enormes pero al tener magia se soluciona enseguida-

Joker le mostro una pequeña bolita de magia de sus magos phillip sonrió complacido.

-me lo imaginaba, tengan rein….quería abrirlos pero nunca pudo ¿les pusieron un sello?-

-para protección-

-es más seguro para que ojos curiosos no espíen-

Tome el pesado morral en mis manos, aun me quedaba alguien más por llamar pero no aquí.

-mi padre les dará las instrucciones-

-vamos para allá eh ¿príncipe?-

-¿sí?-

-¿Qué le paso en el brazo?-

-¡¡¡!!!-

Sentía como me ponía azul ya que no sabía cómo reaccionaría mi primo ante esto su mirada era de tristeza pero sonrió un poco.

-mi padre me entrena para ser un buen rey pero soy algo torpe…así me rompí el brazo-

-ya veo cuídese-

-¿eh? Gracias-

No se esperaba eso, mi primo de verdad había cambiado me di cuenta de eso al caminar hacia el despacho de su padre por segunda vez.

Eres su marioneta phillip ¿eh?

-padre-

-¡pasa!-

Sobresaltándose de nuevo este entro con nosotros.

-bien ya se cambiaron, ok acérquense-

Nos miramos y caminamos hacia el….nos pasó un mapa de todo el bosque hot ho.

-tiene el camino que recorrió-

-ok…-

-hoy es 14 de abril….así que tienen hasta el 14 del otro mes-

-¿un mes?-

-si…tienen caballos de mi reino no los pierdan-

-trataremos-

-¿Cómo que trataremos?-

-no sabemos las circunstancias que se nos presentaran rey trataremos de regresar completos con su hija-

-más les vale-

-al regresar, ¿podemos estar en la guardia?-

-en el escuadrón de mi hijo-

-son novatos aun pero los estoy entrenando-

-….¿y bien?-

-¡lo haremos!-

-llegaremos en menos de la fecha de plazo-

-más les vale confió en ustedes….-

-¡¡¡!!!-

¿confió en ustedes?.....es una trampa que joker también noto.

-es bueno saber rey que ya tan rápido nos agarró confianza ¡nos retiramos! No queremos salir tan de noche-

-….-

-¿ya se van?-

-cuanto más pronto mejor-

Tomo mi mano.

-nos retiramos rey, príncipe-

-…-

-gracias-

Salimos con phillip que nos condujo por el ahora mejor visto recibidor, igual que cuando lo vimos colgando.

-…-

-¡VEN ACA!-

-¡NOELLE!-

-¡NADA DE NOELLE! ¿POR QUE TE COMPORTAS ASI? ¿EH?-

Nos giramos hacia las personas que se nos acercaron gritaron, era rein con una chica a su lado, una muchacha bastante bajita incluso era un poco más baja que joker, cabello rubio que llegaba hasta su trasero con pollina de un lado, vestido blanco de tiritos, con detalles en la parte de los senos y que llegaba hasta sus rodillas, estaba descalza, tenía una pulsera tejida azul oscura con un dije de mariposa de cuerpo igual de azul y alas blancas, gargantilla blanca con una perla azul oscura y además por fin veía las alas de un hada por segunda vez y más de cerca aunque recordaba las de mi primo eran iguales delgadas traslucidas de color azul claro, con algunos detalles brillantes en blanco, note también un anillo de matrimonio plateado.

-¡CALLATE!-

-¡A MI NO ME CALLAS CARAJO!-

-….-

-….-

-¡ANDA VAMOS!-

-¡NOELLE!-

-¡DISCULPATE POR ACTUAR COMO CABRON!-

-ah….-

-….-

Esa linda chica jalaba a rein hacia nosotros para que se disculpara.

-¡BASTA!-

-¡NO!-

-¿noelle?-

-¡PHILLIP!-

La chica se lanzó a los brazos de phillip.

-…-

-hola a ustedes dos, phillip me conto que irán a buscar a justine, quería que mi esposo se ¡DISCULPARA! Antes de que se fueran por su comportamiento anterior-

-¿están casados?-

-¡sí!-

Ella se puso frente a nosotros ella era unos 5cm más baja que joker este parecía sorprendido de ver a alguien más bajo que ella.

-¿Cómo se llaman?-

-eight-

-laranite-

-eight y lara ¡ok! ¿Cuántos años tienen?-

-27-

-18-

-¿tienes 27?-

Tomo las manos de joker sorprendiéndolo note como rein nos miraba mal de nuevo joker asintió.

-¡yo tengo 24! ¡Soy noelle! Una de las doncellas del reino tenemos la misma altura ¿no es genial?-

-si…encantado señorita noelle-

Esta chica era mucho más extrovertida que riccy.

-igualmente noelle-

-perdonen al bruto de mi marido es muy… ¿protector? Con el castillo-

Notaba que lo miraba con fastidio…. ¿eran esposos?....

-sin problemas noellle-

-te llevas bien con el príncipe-

-él es… ¡mi mejor amigo!-

Se aferró a él con una sonrisa tímida phillip le correspondió.

-¡vamos a ver si regresan con la princesa!-

Soltó rein con aires de grandeza de brazos cruzados.

-¡lo haremos e incluso traeremos a los guardias desaparecidos!-

-¡¡¡!!!-

Rein se quedó de sin palabras, sorprendido.

-…-

-je, si eso pasa le deberé mucha plata a mis compañeros-

Se retiró con una risita maliciosa.

-…-

Me sentía algo nerviosa por tan largo viaje.

-¡suerte en el viaje!-

Nos dijo el mismo muchacho con el parche de antes, poco a poco sentí como mi pecho ardía.

-lara…-

Lo mire mientras una imagen infantil de ese muchacho cruzaba mi mente, ambos ojos una sonrisa grande….cuerpo delgado y pequeño.

-¡¡¡¡!!!!-

-¿pasa algo?-

Él se me acerco….y la música sonó….la misma melodía…como cuando encontramos el primer diario y vi el corazón en el pecho de zacky….pero esta vez no fue su pecho….era su ojo izquierdo.

-tu….te lo agradezco-

Le agradecí….era el mi nuevo objetivo….solo esperaba una cosa.

¡Por favor no tengas una obsesión conmigo!

-lleguen bien será gracioso darle una lección a rein por una vez-

-¿lección?-

-¡cualquiera puede ser soldado!-

Era determinado a sus espaldas había mas soldados algunos aun molestos otros apenados o curiosos sobre nosotros.

-je si lo demostraremos-

Tome su mano para que viera a Frederick mejor y lo hizo.

-¡¡¡!!!-

Hime ¿el?

Si….

Se despidió los demás soldados no dijeron nada y también se retiraron, noelle y phillip nos acompañaron hacia el establo donde estaban nuestros caballos y los caballos que nos darían….eran unos ceméntales más grandes que los nuestros con las patas lanudas y una crin completamente suave al tacto de color negro con blanco.

-son muy grandes….-

-¿podrán subirse?-

-no lo sé…-

-¡les puedo traer un banquito!-

Noelle alzo la mano con entusiasmo.

-creo que sería lo mejor…-

Agradecía de la receptividad de mi primo y de esa chica pero…sabía que teníamos nuevos enemigos…algunos soldados y rein…el capitán de la guardia.

-….-

Al final noelle si nos trajo un banco para ambos nos subimos aferrándonos al caballo mientras phillip y estas nos ajustaban la silla de montar.

-…-

Nos miramos….sentia la verdadera presión de un viaje por el bosque más peligroso….para los híbridos pero había aliados disponibles entre ellos la familia de joker.

-tengan cuidado-

-lo haremos-

Salimos hacia el vacío campo lleno de grama….tan rápido pero habían pasado ya 3 horas de nuestra llegada….quería decirle a phillip quienes éramos pero….aún era arriesgado y más con esa chica.

-….-

-andando-

Joker duro hablo trague saliva con mi morral puesto entramos como “intrusos” y salimos como “viajeros” hacia la aldea de una bruja donde supuestamente estaba ahí mi prima justine solo para un puesto en una guardia donde uno de ellos moriría pero….era parte del segundo plan…mama apresúrate nosotros también buscaremos información.

-¡suerte!-

Los caballos respondieron a nuestro tirón su galope golpeaba con fuerza….el miedo se apoderaba de mí en mis helados brazos y rígidas piernas.

-¡HYA!-

Y salimos….de nuevo, ya no había un lugar seguro a donde volver….yo no era una princesa consentida…..era un soldado que rodaba por mundo buscando a una princesa desaparecida….era eso para lo que me entreno mi padre…pero era entretenido no me sentía mal por eso solo…asustada pero era normal salía de mi zona de confort y de mi burbuja de “seguridad”

-¡VAMOS!-

….

….

….

….

….

-alla van-

-espero que regresen pronto-

-esta vez papa no mando a nuestras tropas tal vez nos de suerte-

-yo sabía que tal vez podía ser de mal agüero dejar que hadas vayan-

-si le informare a papa-

-phillip-

-¿sí?-

-¿tu padre firmo el papel que le di…?-

No podía evitar mirarla a los ojos, aquellos ojos brillantes….de los que me había enamorado y por mi estupidez aleje aun añorándolos pero sabía que ellos también clamaban por mi atención.

-aun no lo hace-

-¡han pasado 2 meses desde que le di mi papel de divorcio….! ¡rein firmo yo también pero…el sigue negándose!-

-por qué rein aun te ama-

-nunca lo ame…-

-lo sé-

Ambos nos separamos ella se fue adonde “pertenecía” el piso 5 yo al 7 con papa

TOC TOC TOC

-¡pasen!-

-padre… ¡¡¡!!!-

Mi padre hablaba con otros soldados armados, de nuevo estaba molesto.

-y recuerden los quiero muertos a la de ya ¡retírense!-

-¡SI REY!-

Ambos se fueron dándome un saludo de despedida….me sentía confundido ¿una ejecución? ¿A quién?....o más bien quienes?

-papa ¿a quién pediste ejecutar?-

-¿no es obvio? ¡A ese par de ratas que acaban de irse!-

-¿q-que?-

….el mando a ejecutar a laranaite y a eight…

-así es ellos continuaran con la misión-

Señalo a los soldados que ya se iban.

-¿POR QUE?-

-¡NO ME GRITES!-

Y ahí venia su “amor fraternal” tomándome de los pelos y pegándome a la pared con su mirada oscurecida.

-¡ELLOS DIJERON QUE LA BUSCARIAN!-

-¿Y ARRIESGARME? ¡SON UN MAGO Y UNA ELFA!-

-¡TU HERMANO ES UN ELFO!-

-¡ES UNA MALDITA GUERRA! ¿CUANDO LO VAS A COMPRENDER?-

Me tiro al suelo para patear mi estómago.

-¡AHG!-

-¡ellos no van a regresar! Ten en cuenta eso….no, si lo harán ¡PERO SUS CADAVERES!-

Grito para soltar una carcajada, me encogí del dolor en el suelo.

-…no…ellos se veían tan malos….-

-eres un maldito debilucho….compréndelo ¡NADIE ES AMIGO DE NADIE!-

-…-

Aquel padre que recordaba con cariño murió hace diez años….

-¿ME ESCUCHASTE?-

-¡AH!-

Otra patada en mi esternón….me esperaba otra semana en cama….luego de lo de mi brazo…

-¿y bien?-

-te escucho papa…aun no me dejas sordo-

-¡cuida tus palabras!-

-si….señor….-

Odiaba llorar en esas situaciones.

-…-

Ellos….no regresarían ¿no?....mis esperanzas para calmar la ira de mi padre con su hija acabaron….

-….-

Dios….si me escuchas….por favor….sálvalos…..sálvalos….

….

….

El caballo iba más rápido que rosie y beu, me sentía tal vez a otro 5 metros del suelo que con mi yegua…

“confió en ustedes”

Las palabras de mi tío me dejaron algo confundida….íbamos bastante lejos del reino hada estábamos algo cercanos al bosque hot ho…

Joker ¿Qué has pensado?

Necesitamos refugio temporal….podemos hacer dos escaladas casa de lulu y luego el bar de mi tío habrá que moverse rápido si queremos cumplir el plazo en el menor tiempo posible.

¡De acuerdo!

Agradecía que podíamos comunicarnos por telepatía….

-¡AAAAAAAHHHHHHHHHHHHH!-

Un grito masculino en conjunto nos alertó totalmente, paramos los caballos y pudimos ver la bandera verde con el símbolo de trébol y soldados furiosos con sus lanzas….

-¿una emboscada?-

-¡HYAAAAAAAAAAAAA!-

Otro grito detrás de nosotros y una bandera amarilla con el símbolo de diamante se alzaba y más soldados que con furia nos miraban

-…. ¡oh mierda!-

Podemos decir que nuestra segunda aventura comenzaba ¡FENOMENAL!

….

….

...

Continuara….

24 Ağustos 2021 19:33 0 Rapor Yerleştirmek Hikayeyi takip edin
0
Sonraki bölümü okuyun Capítulo 2: La dama de azul

Yorum yap

İleti!
Henüz yorum yok. Bir şeyler söyleyen ilk kişi ol!
~

Okumaktan zevk alıyor musun?

Hey! Hala var 29 bu hikayede kalan bölümler.
Okumaya devam etmek için lütfen kaydolun veya giriş yapın. Bedava!