Kitaplarımla ilgili gelişme almak isterseniz ınstagram hesabım ieperell'i takip edebilirsiniz 🌸

Bina Dolusu Çığlık kitabımda eğlenmek için yazıyordum ancak yine mikser makinesine döndü. Olaylar tamamen açıklığa kavuşana kadar kafanız karışacak. Bir geçmiş bir de gelecek yapıyorum ve bunun sebebini öğreneceğiz yakında. Bir şeyler deniyorum hadi bakalımmm

"Çok komik." "Sizi güldürebilmek ne güzel bay ex fenomen."

Her şeyi bir günde kaybeden Akşın Dibiş zamanını canlı yayın yaparak geçirir. Bir akşam Akşın Dibiş'in verdiği sipariş ve o siparişi getiren Çakır Dursun ilk orada karşılaşır. Akşın Dibiş kuryeyi bir kez daha görmek için kart limitinin hepsini harcar. O akşam canlı yayın yapar ve siparişleri yerken fark etmeden restoranın reklamını yapar. Uyandığında sipariş verdiği restoranın iş birliği mesajını görünce hızla mekana gider ve orada Çakır Dursun ile karşılaşır.

Herkese merhaba uzun bir aradan sonra yeni kitabım Bina Dolusu Çığlık'ın ilk bölümü ile sizlerleyim

Karanlıktayım Sessizliğin içinde,gecenin sonundayım Karanlığın içinde,terk edilmiş gecede Yıldızların altında,ayın son evresinde Karanlıktayım Terk edilmiş gecenin karanlığında Yürüyorum terk edilmiş gecelerde Bekliyorum gecenin günü terk edişini Karanlıktayım Güneşin ışığında,aydınlanmayan gündüzlerdeyim Eski anıların yeni anılara karıştığı anlarda Gündüzün karanlık yanındayım Karanlıktayım Sonbaharın sert yağmurunda ıslanan toprak gibi Gürüldüyen gök gibi kalbim Dökülen yaprak gibi ruhum

"Herkes mutlu olmayı hak etmez." "Sende onlardan birisin." "Hayır. Sadece hayatım boyunca, hakkım olanı başkalarının kullanmasına izin verdim." "Kendini bununla mı avutuyorsun?" "Evet. Tıpkı diğerlerinin yaptığı gibi.." "Diğerlerinin?" "Katillerin..."

Her yangın ufak bir kıvılcımla başlar,her son yeni bir başlangıçları beraberinde getirirdi. Ben, sonun ta kendisi; tüm dünyaya karşı duran o küçük kızın tek destekçisiyim. İçinde bulunduğum örgütü yerle bir edecek de bendim, aşkı için dünyayı karşısına alacak da bendim... 4 ayrı ruhun matemiydi tuttukları....

Karanlıktayım Güneşin ufkunda,gecenin yarısında Sessizliğe gömülmüş gecenin ardında Karanlık sokaklarda sessiz çığlıklarda Karanlıktayım Güneşin ufkunda,gecenin sonunda Sessiz sokaklarda bi nevi evimde Yürüyorum yatığım kaldırımlarda gecenin yarısında Karanlıktayım Güneşin ufkunda,sessizliğin ortasında Bir çığlık duyulur uzaklardan Sessizliğe dayanan bıçak gibi Karanlıktayım Kimsesiz geceye kimse olan ayın altında Gecenin ortasında,kaldırımların sonunda Karanlığın içinde,sessizliğin ortasında

Suskunluklarımla ve kırgınlıklarımla,  Başbaşa bırakıyorum sizi.  Duyuyor musunuz söylediklerini?  Sessizce dökülen gözyaşlarıyla,  Koro olmuş sahneye çıkıyorlar.  Arkada işinin ehli bir orkestra,  Hüzünlü bir ezgi çalıyorlar.  Öyle ki kemanlar dayananamıyorlar.  Tahtadan bedenlerine inen yaşla,  Tek tek tellerini kopartıyorlar.  Seyircilerden coşkulu bir alkış geliyor. İnsanlar acı ve hüzün izlemeyi seviyor,  Özellikle bir başkasının acısını.  Sonuçta kendinden bir parça kopmuyor

Suskunluklarımla ve kırgınlıklarımla,  Başbaşa bırakıyorum sizi.  Duyuyor musunuz söylediklerini?  Sessizce dökülen gözyaşlarıyla,  Koro olmuş sahneye çıkıyorlar.  Arkada işinin ehli bir orkestra,  Hüzünlü bir ezgi çalıyorlar.  Öyle ki kemanlar dayananamıyorlar.  Tahtadan bedenlerine inen yaşla,  Tek tek tellerini kopartıyorlar.  Seyircilerden coşkulu bir alkış geliyor. İnsanlar acı ve hüzün izlemeyi seviyor,  Özellikle bir başkasının acısını.  Sonuçta kendinden bir parça kopmuyor

Göğü izlemiştim o arada. Dolunay geceye hakimdi. Hükümranlığı beni de ele geçirmişti. Her şeye şahit olmuş olmalıydı ama izlemekle yetinmişti. ⚜️ Ona de ki: İçimizdeki düşmanları alt etmediğimiz sürece dışarıdakilerle savaşamayız. ⚜️ Hayatım kötülükler üzerine kurulmuştu, bunun için üzgün değildim. Değildim. Değil mi? ⚜️ "Aşk ölümden tehlikeli, kaçma ondan olma deli, Hazırlığını yap, kapıda karşıla ölümü ve ötesini, Kandırdın ama karanlıkta kaldın, canavarlarını kendin yarattın!"

Sevgi neydi Lonan? Aşkla kirletilemeyecek kadar mükemmel bir duygu değil miydi? Ölüm neydi Lonan? Kırmızıya bulanmış güzel bedenine bakarken hissettiğim tatlı melodi miydi? Umut neydi Lonan? Söylediğin yalanların küçük bir ihtimal de olsa gerçek olmasını istemem miydi? Nefret neydi Lonan? Güneşe bakınca kızıla çalan gözlerinde gördüğüm tuhaf kıvılcımlar mı nefretti yoksa bana bakarkenki o alaycı gülüşün mü? Sahi sen neydin Lonan? Beni yavaş yavaş öldüren sinsi bir gelincik mi?

Onun cenneti de cehennemi de var olan aşkıydı. İntikam alevi onu sardığında, cehennem ona kucak açtı ve o cenneti terk etti.

Herkese merhaba. Geçmişin Güzü adlı kitabımı düzenlemek için yayımdan kaldırdım. Bu süreçte verdiğim rahatsızlıktan dolayı özür dilemek istiyorum. Kitapla ne zaman ilgilenirim bilmiyorum ancak önceliğim Bina Dolusu Çığlık olacak.

... ama duymak farklı ve görmek farklıydı bir gerçeği. ⚜️ Halinden memnun yalnız olmazdı. Yalnızca iyi rol yapan yalnızlar olurdu. ⚜️ Bazen insanların arasındaki uçurum ve değerlerin farklılığı gözüme daha çok çarpıp beni mümkünmüş gibi daha da çok şaşırtabiliyordu. ⚜️ Uzaklara bak ama kendini gör, Göğü dinle ama içini duy! ⚜️ Hayat adil değildi, doğumdan ölüme dek. ⬇

... ama duymak farklı ve görmek farklıydı bir gerçeği. ⚜️ Halinden memnun yalnız olmazdı. Yalnızca iyi rol yapan yalnızlar olurdu. ⚜️ Bazen insanların arasındaki uçurum ve değerlerin farklılığı gözüme daha çok çarpıp beni mümkünmüş gibi daha da çok şaşırtabiliyordu. ⚜️ Uzaklara bak ama kendini gör, Göğü dinle ama içini duy! ⚜️ Hayat adil değildi, doğumdan ölüme dek. ⬇

Her zamanki Nihat Hatipoğlu programını izlerken bir erkek el kaldırdı. Kaldıran kişiye dikkatli baktığımda onun Tahir olduğunu gördüm. "Hoşgeldiniz beyefendi, adınız nedir?" Tahir cevapladı. "Tahir ELÇİ, hocam. Benim bir sorum olacaktı." Nihat hoca başını salladı. "Hocam Cumhurbaşkanına zekat düşer mi?" Abdurrahman şok içinde ekrana bakarken ben kahkaha patlattım, elimi onun omzuna koydum. "Sana dedim kanka, bu ülkenin en fakiri sensin."

"İçki mi içtin sen" dedi dengemi düzeltmeme yardımcı olurken. "Birazcık eğlendik." deyip gülümsedim. "Düşeceksin dikkat et." "Ediyorum da bu merdivenler bir sürü ben burada yatacağım Poyraz daha fazla çıkamayacağım." diye isyan ettim. "Defne yatma oraya." dediğinde Poyraza doğru kollarımı uzattım. "Taşı beni."

Geçmişin Güzü adlı kitabım şimdi tüm bölümleri ile yayımda 🌸

Kulübenin penceresinden dışarıya baktım. Kaç günü bitirip kaç günü açıyordum. Derin bir nefes alırken gözlerim güneşin battığı yere gitti. Güneş batarken gökyüzü farklı renklere bürünürdü. Bugün pembe bir renge bürünmüştü. Çok güzel görünüyordu. Gülümseyerek çıktım dışarı. Gökyüzünün fotoğraflarını farklı şekillerde çekreken dayım arabası ile geldi. Arabayı park edip motoru kapattı. Arabadan inip yanımdan geçerken gökyüzünün fotoğraflarını çekmeye devam ediyordum.

Gözlerimin içine baktı. Saniyesinde kaçırdı gözlerini. Ben onun bir açıklamasına bakarken o bana sadece baktı ve çekti gözlerini. Gözlerimi üzerinden çektim. Etrafa baktığımda gelen ses ile tekrardan Papatya'ya döndüm. Eline su dökülmüştü. Cennet özür dileyerek bardağı kaldırırken Papatya ayağa kalktı. Elini saklayarak lavaboya gitmesi gerektiğini söyledi. Ben görmüştüm. Diğerleride görmüştü. Herkes onun hakkında konuşuyordu. Elinde ki morluğu.

Karanlık gecede bulutlar kaplamıştı gökyüzünü. Şimşekler aydınlatıyordu. Karanlık sahnenin perdeleri açıldı. Şimşekler sahneyi aydınlatırken iki beden sahnede göründü. Bedenler sahnede görülünce başlarında ki ışık yandı. Bedenler gözlerini birbirinden hiç ayrımadan birbirine doğru ilerlediler. Sahnenin ortasında durdular. Aralarında bir insan geçecek mesafe vardı. Başlarında ki ışık bedenler ile birleşti. Yukarıdan siyah kelebek indi. Kelebek iki bedenin ortasında durdu. Ortadan ikiye ayrıldı.

Beynim fena halde zonkluyordu. Buna rağmen acı dolu uykuma devam ettim. Uyuma ve uyumamak arasında gidip geliyordum. Kolumu kıpırdatacak halim yoktu. Temebelliğimi yatmak; kitap okumak ya da telefon oynamakla adlandırabilirdim. Bu tembelliğim ise sadece uyumaktı. Bedenim o kadar çok yorgundu ki... Tırın altında kalmışım gibi hissediyordum kendimi. "Samir!" Duyduğum sesle gözlerimi hızla açtım. Samir mi? Kaşlarımı çattım. Bu kimdi? "Samir okula geç kalıyorsun!" Ne okulu? Ne Samir'i?

Çöle gitmiş gibiydim. Boğazım o derece susuzdu. İlk önce bilincim açıldı daha sonra ise gözlerim. Sesleri beraberinde geldi. Ayaklarımın ucunda ki bu baskıya kaşlarımı çattım. O kadar derin uyumuşum ki ayağımın ucunda ne bok bittiğini bilmiyordum. Gözlerimi açtım ve ayak ucuma baktım. Göz bebeklerim hızla büyüdü. Kendimi geriye atabildiğim kadar attım. "Anne evimizi hurdacılar basmış! Odamda tanımadığım kişiler var!" Benim bağırışıma iki kadın bana döndü. Ne oluyordu burada?

100 Yıl Önce "Dünyaya gelen bu mucizevi bebek büyü gücüyle doğan ilk insandı. " "Ben beşteyim bebeğim." Eğer dünyadaki tek amacınız bir şeyleri öldürmekse kendi mutluluğunuzu kendiniz yaratıyordunuz. "Chris'in üstü başı kan olmuştu ve sırıttığında tam bir vahşi gibi gözüküyordu." "Evet, annem nefesimi kesecek türden bir avcıydı."

100 Yıl Önce "Dünyaya gelen bu mucizevi bebek büyü gücüyle doğan ilk insandı. " "Ben beşteyim bebeğim." Eğer dünyadaki tek amacınız bir şeyleri öldürmekse kendi mutluluğunuzu kendiniz yaratıyordunuz. "Chris'in üstü başı kan olmuştu ve sırıttığında tam bir vahşi gibi gözüküyordu." "Evet, annem nefesimi kesecek türden bir avcıydı."

3 Gün Sonra Hayatın bana ne getireceğini bilmeden ilerliyordum. Hayatımı devam ettirmem için inanç ve mutluluk var olması gerekiyordu. Bazen mutluluğumu korumak zor olsada yapıyordum bir şekilde. Papatya gün doğumu ile doğar gün batımında ise solar. Ben hiçbir zaman solmayacağım. Bunun için çabalıyorum. Kendime döner yaparken arkada enerjik şarkı çalıyordu. Gülümseyerek eşlik ederken dönerimi tost makinesinden alıp yemeye başladım. Yere kırıntı düşmesini önemsemeden.