Livia ve Vivian Seguir historia

“Beslenme, güvenlik ve üreme gibi yaşamlarının devamını sağlayan biyolojik işlemleri sahip oldukları içgüdüyle sağlarlar. Oysa çevresine uyum gösterip, ortamı değiştirme veya etkileme girişiminde bulunsaydılar şu an türümüz gibi votka içiyor olacaklardı.”

Duyduğu bilgilerden hiç hoşnut olmayan Livia, “Şu an içiyor olduklarını izlemeye bile razıyım. Sanırım açlık dürtüleri pasif halde,” dedi. Kardeşine döndü ve sordu: “Belki de ne yapmaları gerektiğini hatırlamıyorlardır. Ya da pasifisttirler.”

“Her canlının yaşam dürtüsü vardır. Acı sinyali beynimize bir sefer ulaşınca da, savunma sistemimiz refleksif olarak devreye girer.”

“Öyle mi dersin? O zaman Butt ve Beav neden hâlâ bakışıyor. Sence de isimlendirme konusunda hata yapmış olamaz miyiz?”

“Ben hata yapmam.”

“Bense senin yaptığın hatayı yapmam.”

“O zaman yapabildiklerimize odaklanmaya ne dersin?”

“Sürekli hareketsizliğe konsantre olmak konsantrasyonumu bozuyor Viv. Kendimi biyoloji kitabı okur gibi hissediyorum.”

“Tarot TV’den daha aksiyonlu olduğuna eminim.”

“O program vazgeçilmez bir seçenek.”

“Gecenin bir yarısı iki saat boyunca monoton bir konuşmayla kart çevirenin vazgeçilmez olması çok trajik?”

“Bence dramatik.”

“Dramatizen biraz skeptik.”

“Septizmin biraz ironik.”

“Pedantik zırvası.”

“Agnostik bir bakış açısı.”

“Oksimoron fikir.”

“Paradoksal inanç.”

“Anlamsız dilemma.”

“Zenon çıkmazı.”

“Ezoterizme yatkın egzoterik.”

“Din”

“Politika.”

Vivian bakışlarını Livia’ya çevirip, “Neden politika?” diye sordu. Sanki bütün denilenlerden bir tek bunu garipsemiş gibi.

Bakışlarını yoğunlaştırdığı noktadan çekmeyerek yanıtladı kız. “Din her zaman politikadır…”

Düşünceli düşünceli, “Yolsuzluk,” yanıtını verdi.

“Çok hareketli suç… Berserk fıtratı olmasına rağmen neden bu kadar sabırlılar?”

“Hümanist bir fıtratla sen neden bu kadar sabırsızsın?”

“Beklenenin bundan haberi yokken beklemek meğer çok zormuş… Bir eylemde bulunma fikrini nasıl buluyorsun?”

“Doğaları, eylemlerini tam anlamıyla kavrayabileceğini sanmıyorum. Üstelik sana karşı birlik olabilirler. Böyle bir seçenek bizi dakikalar öncesine geri atar. Restartlar konusunda psikolojik travmalarım mevcut. Sürekli donup duran eski bilgisayarımı hatırlatıyor…”

“Bedava sitelerde dolaşmamanı defalarca söyledim. Travmaların olması gayet normal. Umarım bu tür travmalar cinsel hayatında ciddi sorun yaratmaz.”

Vivian düşünür gibi yaptı. Alnını kırıştırıp, “Yapabildiklerimize odaklanalım Liv,” dedi.

O an odanın kapısını açan anneleri içeri girdi. Odanın merkezine duran kavanoza diz çökmüş vaziyette konuşan iki ergene bakıp, “N’apıyorsunuz?” diye sordu.

İki baş birden döndü ve biri, “Butt- Head,” derken öbürü “Beavis” diye yanıtladı. Bayan Rakel anlamayan bir bakış attı. “Yani?” diye sordu.

“Filipinliler gibi örümcek dövüşü izlemeye çalışıyoruz. 1. Raund başlamasına rağmen hâlâ ısınma aşamasındalar,” dedi erkek çocuğu.

Kız “Belki de hakeme ihtiyaç duymaktadırlar. Adil rekabete önem veren Antitröstçü örümcek olma ihtimalleri nedir?” diye sordu annesine fırsat tanımadan.

“Ama bu durumda beklediğimiz o gladyatör sahnesiyle canlanan vahşeti izleyemeyeceğiz.”

Hayal kırıklığıyla nefesini salan Livia, “Anne çıkar mısın?” dedi. Sanki hakem olması bütün hayallerini altüst etmiş gibi. Gerçi kadın o görevi üstleneceğine dair fikrini bile beyan etmemişti. Sürekli konudan konuya atlayan çocuklarının yanıta ihtiyaç duymadıklarını biliyor olmasından kaynaklanan bir sessizlikte öylece dikeliyordu.

Sükûnetini daha fazla korumanın bu iki gevezeyi durduramayacağını bildiğinden, “Siz ikiniz,” dedi. “O böcekleri bahçeye salıp ellerinizi yıkıyorsunuz… Hemen şimdi!”

“Bu kadının liderlik vasıflarına hayranım.” dedi oflaya puflaya harekete geçen Livia.

“Süfrajet kadınları gibi başkaldıramayışın beni derinden üzdü. Açlık grevine ne dersin?” diye kardeşine takılan Vivian hala vazgeçirmenin peşindeymiş gibiydi.

“Senin o grevde görevini merak ediyorum erkek kardeşim.” Düşünür gibi elini çenesine götürdü Livia.

“Ruhunda cinsiyetçilik barındıran feminist aşağılayıcı.”

“Olabildiklerimize odaklanalım Viv.” Alaycı bir gülümseme vardı bu sefer kız çocuğunun yüzünde.

Sabrı tükenen Rakel dayanamayıp çocuklarına eliyle alt katı gösterdi. “On dakika sonra yemek masasında olun.” dedi.