diana-ray Diana Ray

🔞 Η λύτρωση για το ζευγάρι μας, ήρθε με το πιο ακατόρθωτο κι επικίνδυνο πράγμα, την αγάπη. Παρολαυτά, το άσπλαγχνο παρελθόν απλώνει τα πλοκάμια του για να πνίξει την ευτυχία τους, που μόλις ξεκίνησαν ν' απολαμβάνουν. Αν ο μόνος τρόπος για να γλιτώσεις είναι να ξαναπεράσεις μέσα από τους πιο σκοτεινούς εφιάλτες σου, τί θα διάλεγες; Ένα ακόμα πιο επικίνδυνο παιχνίδι κυριαρχίας κι υποταγής αρχίζει όπου το ζευγάρι μας θα κληθεί να δοκιμαστεί με τον πιο σκληρό και σαδιστικό τρόπο, φλερτάροντας με τον θάνατο. Η αγάπη μπορεί να υπερκεράσει τις δοκιμασίες ή μήπως δεν είναι αρκετή;


Erótico Sólo para mayores de 21 (adultos). © ©

#erotica #horror #thriller #suspence #action #drama #plottwists #heartbreak #hot #passion
0
17.7mil VISITAS
Completado
tiempo de lectura
AA Compartir

⛓️Κεφάλαιο 1⛓️

🔗Chain🔗

🔞

2 χρόνια μετά...

- Άσε κάτω την κόρη μου!

- Είσαι σίγουρος Τσέην;

- Ναι! Άφησέ την είπα!

- Καλά, όπως θες!

- ΟΧΙΙΙ!!!

- Έηπριλ!

Πού είναι η κόρη μου;

- Έηπριλ; ΕΗΠΡΙΛ!

Εξαφανίστηκε! Πριν ένα λεπτό ήταν εδώ! Παίζαμε μαζί!
Σηκώθηκα αναστατωμένος από το χαλί όπου είχαμε αραδειάσει τα παιχνίδια και παίζαμε οι δυο μας! Πότε έκλεισα τα μάτια κι αποκοιμήθηκα;

Άρχισα να την ψάχνω με την καρδιά μου να χοροπηδάει σαν τρελή μέσα στο στήθος μου.

Έτρεξα προς την κουζίνα φωνάζοντας.

- Έηπριλ; ΕΗΠΡΙΛ!

Σταμάτησα στο κούφωμα της πόρτας λαχανιασμένος, μα την ίδια στιγμή ανακουφισμένος, κοιτάζοντας την Έπριλ στην αγκαλιά της Σίλκ.

Με κοιτούσαν τώρα κι οι δυο τρομαγμένες.

- Αγάπη μου; Τί έπαθες και φωνάζεις; Έγινε τίποτα;

Είχα κουράγιο μονάχα για ένα νεύμα. Δεν εμπιστευόμουν ακόμα τη φωνή μου.

- Εδώ είναι η Έηπριλ μωρό μου, μου έδειξε το παιχνίδι που παίζατε. Σε είχε πάρει ο ύπνος και σε φώναζε να στο δείξει μα ήσουν πτώμα, σε είδα.

Είπε καθώς χαμογέλασε.

-...γι' αυτό ήρθε σε μένα να το δείξει. Αγάπη μου κουράζεσαι υπερβολικά στη δουλειά. Δε χρειάζεται να κάθεσαι και να παίζεις μαζί της από τη στιγμή που είσαι πτώμα...

Ευτυχώς βρήκα τον χρόνο να ηρεμήσω. Της χαμογέλασα.

- Τί λόγια είναι αυτά τώρα Σίλκ; Είναι δυνατόν να μην έχω χρόνο για την κόρη μου;

Είπα και σταύρωσα τα χέρια μου μπροστά στο στήθος καθώς έσκασα ένα στραβό χαμόγελο.

Ρόλαρε τα μάτια της χαμογελώντας.

- Αλίμονο! Πώς είναι δυνατόν να πέταξα τέτοια κουβέντα;

Είπε σαρκαστικά ξεσπώντας όμως σε γέλια.

Την πλησίασα αργά, κάνοντας τα μάτια μου δυο σχισμές. Όταν την πλησίασα σε απόσταση αναπνοής, έσκυψα στο αυτί της και είπα με ψιθυριστή φωνή για να μην μ' ακούσει η κόρη μας.

- Μη νομίζεις ότι μου ξέφυγε το ρολάρισμα των ματιών σου.

Είπα και τη φίλησα πίσω απ' τ' αυτί της που ήταν ένα σημείο κλειδί και συνθηματικό για μας.

Χρησιμοποίησα εκείνο τον τόνο που την έκανε πάντα ν' ανατριχιάζει και ήξερε τί σήμαινε.

Την άφησα σ' αναμένα κάρβουνα και πήρα την Έηπριλ από την αγκαλιά της στη δική μου.

- Θα δείξεις και στον μπαμπά το παιχνίδι σου αγάπη μου;

- Ναι!

Είπε το αγγελούδι μου μ' εκείνο το χαμόγελό της που μ' έκανε να λιώνω κάθε φορά και να γίνομαι σκλάβος της.

Μου έδειξε το παιχνίδι που κρατούσε και πήγαμε μέσα στο καθιστικό για να παίξουμε. Πριν βγούμε όμως από την κουζίνα γύρισα στη Σίλκ και της έκλεισα το μάτι. Ακόμα δάγκωνε τα χείλη της.

- Θα τα πούμε μετά. Στη θέση σου θα πρόσεχα μην καεί το φαγητό!

Της είπα με νόημα και γέλασα.

- Σε μισή ώρα ελάτε να φάμε!

Μου είπε και γύρισε αναψοκοκκινισμένη στην κατσαρόλα ανακατεύοντας νευρικά το φαγητό.

Όταν καθίσαμε να φάμε, το μυαλό μου πάλι τριγύριζε στις αναμνήσεις του ονείρου. Μπορεί τότε να μην έπαθε τίποτα η Έηπριλ, μα το μυαλό μου δυστυχώς επαναλάμβανε τις τραυματικές εμπειρίες δίνοντας άλλες, διαφορετικές εκδοχές στο γεγονός. Τις περισσότερες φορές, δυστυχώς εφιαλτικότερες από την πραγματικότητα.

- Τσέην, ανακατεύεις το φαγητό σου εδώ και ένα τέταρτο. Νόμιζα ότι πεινούσες.

Είπε η Σίλκ δείχνοντας το γεμάτο ακόμα πιάτο μου, επαναφέροντάς με και πάλι πίσω στην πραγματικότητα.

- Η Έηπριλ έφαγε όλο το φαγάκι της. Ναι μωρό μου;

Είπε η Σίλκ που την τάιζε στο καρεκλάκι της.

Έβγαλε μια χαρούμενη τσιρίδα. Έφαγα γρήγορα για να μην κινήσω υποψίες κι αρχίζει να με ρωτάει τί έχω.

Αφού ταχτοποίησε την Έηπριλ και την πήγε στο δωμάτιό της, μπήκα στην κρεβατοκάμαρά μας στενάζοντας και βγάζοντας βιαστικά το μπλουζάκι που φορούσα. Ένιωθα το βάρος των σκέψεων να με πνίγουν.

Όλα τελείωσαν εδώ και καιρό γιατί δεν μπορώ απλά να τα διαγράψω από το μυαλό μου για να βρω κι εγώ επιτέλους την ηρεμία μου; Η Σίλκ φαίνεται να το έχει ξεπεράσει αν κι εκείνη πέρασε όσα κι εγώ. Πώς γίνεται να είναι μια χαρά;

Αφού έβαλα μια άνετη φόρμα, ένιωσα τα χέρια της να τυλίγονται γύρω από τη μέση μου. Γύρισα να τη δω.

- Τσέην κάτι σε βασανίζει. Ακόμα και το πιάτο σου το κατάλαβε!

Χαμογέλασα.

- Καλά είμαι μωρό μου.

- Αν αυτό είναι το "καλά" σου, τότε δεν θέλω να ξέρω πώς είναι το "χάλια" σου.

Έκλεισα τα μάτια και πήρα μια βαθιά ανάσα.

- Απλά καμία φορά επανέρχονται στο μυαλό μου διάφορα από το... παρελθόν! Αυτό είναι όλο!

Κατσούφιασε στο άκουσμα των λόγων μου.

- Μη δίνεις σημασία Σίλκ επανέρχονται όλα κατά καιρούς. Δεν είναι κάτι καινούριο. Έχω μάθει να ζω μ' αυτό. Έχω συμφιλιωθεί πλέον με το παρελθόν μου. Παλιά με βασάνιζε. Το απέφευγα. Έτρεμα και μόνο στη σκέψη να πάω εκεί πίσω, στις αναμνήσεις...ξέρεις εσύ...Μετά όμως που σου μίλησα, ένιωσα να φεύγει ένα μεγάλο βάρος από πάνω μου. Ωστόσο...

- Ωστόσο;

Με ρώτησε ακουμπώντας το μέτωπό της στο δικό μου, ενώ τα χέρια της διέγραφαν απαλά, αφηρημένα σχέδια πάνω στη γυμνή πλάτη μου.

Επίτηδες το κάνει. Θέλει να με αποσυντονίσει.

Έκλεισα τα μάτια και κατάλαβα ότι τα κατάφερνε μια χαρά.

-... Ξέχασα τί ήθελα να πω...

Είπα τελικά. Όταν άνοιξα τα μάτια αντίκρισα τα χείλη της που τα δάγκωνε επίτηδες.

- Να σε βοηθήσω τότε Τσέην να θυμηθείς. Θα με τιμωρούσες που ρόλαρα τα μάτια μου κάτω στην κουζίνα.

Τίποτα δεν της ξεφεύγει.

Χαμογέλασα και πήρα το κάτω σαρκώδες χείλος της και το απελευθέρωσα με τα δάχτυλά μου από τα δόντια της. Έπειτα το πήρα με τα δικά μου χείλη και το θεράπευσα κάνοντάς το μασάζ.

Ρουφούσα τα χείλη της κι έπειτα μπήκαν στο παιχνίδι κι οι γλώσσες μας.
Τα χέρια μου έσφιξαν τη μέση της και χαμήλωσαν στις αγαπημένες μου καμπύλες.

- Άου!

Φώναξε η Σίλκ.

- Σε περίπτωση που σου έλλειψε!

Ψιθύρισα βραχνά στα χείλη της καθώς τσίμπησα τον πισινό της ελαφρά, αλλά αμέσως σχεδόν έτριψα το πονεμένο σημείο κάνοντάς τη να κλείσει τα μάτια από ηδονή. Έσκυψε στο λαιμό μου, μπήγοντας τα δόντια της στην κλείδα. Ήξερε πόσο μου αρέσει και το κάνει επίτηδες για να με κάνει να χάσω τον έλεγχο.

Έχωσα όμως τα χέρια μου κάτω από το μπλουζάκι της, ψάχνοντας για το στήθος της. Ξαφνικά απομακρύνθηκα από την αγκαλιά της.

- Γιατί φοράς σουτιέν;

Τη ρώτησα θυμωμένος.

Μου θύμισε τότε, όταν πριν τρία χρόνια σχεδόν είχε ξεχάσει και φόρεσε σουτιέν. Από εκείνη τη μέρα, νόμιζα πως τα είχε πετάξει όλα αφού την είχα τιμωρήσει παραδειγματικά!

Δάγκωσε πάλι τα χείλη της κι έσκυψε αμήχανα το κεφάλι.

- Τσέην...από τότε που γέννησα την Έηπριλ το ξέρεις πολύ καλά ότι μεγάλωσε το στήθος μου και δεν μπορώ να κυκλοφορώ χωρίς σουτιέν...

- Μα ίσα ίσα. Δεν έχεις πλέον ανασφάλειες όπως τότε Σίλκ. Δεν έχεις τίποτα να κρύψεις. Ξέρεις πολύ καλά τί μου κάνεις μωρό μου. Πλέον δεν έχω λόγους να στο κρύβω...

- Τσέην δε γίνεται...

- Σίλκ μην προσπαθείς να ξεφύγεις από την τιμωρία σου!

Είπα με ένα χαιρέκακο χαμόγελο παίκτη, πλησιάζοντάς την όπως ο κυνηγός το θήραμα, αναγκάζοντάς την να υποχωρεί αργά αργά προς τα πίσω με κατεύθυνση ευτυχώς το κρεβάτι μας.

Αφού σκόνταψε πάνω του, ανέβηκε πάνω, ενώ εγώ την έσπρωξα πιο μέσα.

Έβγαλα τη μπλούζα της και έσκισα το σουτιέν της.

- Όχι Τσέην!

- Μην ανησυχείς Σίλκ δεν θα το χρειαστείς άλλο! Εκτός κι αν σου πάρω εγώ, δικής μου επιλογής,όταν το χρειαστείς.

Είπα και όρμησα πεινασμένος στα κρεμώδη στήθη της χαμογελώντας!

Έβγαλε μια απότομη τσιρίδα μα έβαλε το χέρι στο στόμα όταν θυμήθηκε ότι δίπλα ήταν η κόρη μας.

- Το καλό που σου θέλω να μην την ξυπνήσεις αγάπη μου! Αλλιώς...

Άφησα την απειλή μου να αιωρείται στον αέρα.

Τα βογκητά της ήταν πνιχτά καθώς ασελγούσα στο κορμί της.
Πήρα το ένα στήθος της και ρουφούσα τη θηλή της ενώ στο άλλο τα δάχτυλά μου έπαιζαν ένα επικίνδυνο παιχνίδι αισθησιασμού.
Η αγωνιώδης ανάσα της και το παρακαλητό της με έκαναν να χάνω τον έλεγχό μου.

- Γιατί μου το κάνεις τόσο δύσκολο;

Μούγκρισα καθώς πλησίασα το πρόσωπό της, παλεύοντας με τις αντοχές μου.
Δεν είχα σκοπό να ξεφύγω εξαιτίας της κόρης μας αλλά ήταν σαν να ξεχνούσα την επίδραση που είχε κάθε φορά η Σίλκ στο κορμί μου. Πάντα ξεκινούσε νέα έκρηξη συναισθημάτων, ανατριχίλας και πάθους κι έτσι έπεφτα στην παγίδα της!

Πρέπει να τελειώσουμε γρήγορα φοβάμαι μη μας ακούσει. Να πάρει.

Τη γύρισα βιαστικά μπρούμυτα ενώνοντας τα κορμιά μας.

- Τσέην γρήγορα δεν αντέχω άλλο.

Έκλαψε η Σίλκ ξαναμμένη.

Αφού έβγαλα κάθε εμπόδιο από ανάμεσά μας, κόλλησα πάνω της εισβάλλοντας στο γνώριμο πλέον κέντρο του προσωπικού μου μαρτυρίου και ταυτόχρονα της προσωπικής μου ηδονής. Κολλαστήριο.

- Τσέην. Εκεί. Συνέχισε έτσι ακριβώς! Πιο γρήγορα.

Έριξα μια σφαλιάρα στο μπούτι της.

- Ναι!

Έχωσα τα δάχτυλά μου μπροστά ανάμεσα στα πόδια της σ' ένα άλλο ευαίσθητο σημείο που ήξερα πώς ακριβώς να την κάνω να χάσει το μυαλό της. Συνδιάζοντας με το δικό μου ρυθμό που έδινα στο σμίξιμό μας, η εμπειρία μου ανέβαζε τον πήχυ πολύ ψηλά. Ούρλιαξε κι εγώ της έσφιξα το στόμα με την παλάμη μου.

- Γαμώτο! Θες να μπει η Έηπριλ και να νομίζει ότι σε σκοτώνω;

Αντί γι' απάντηση κουνήθηκε νευρικά για να με κάνει να πάω γρηγορότερα.

Αυτή τη φορά θα τελειώσεις αργά Σίλκ. Είσαι πολύ απαιτητική τώρα τελευταία.

Γρύλισα βραχνά υποκρίνοντας ότι είμαι ο αυστηρός Τσέην που ήμουν κάποτε. Όταν κάναμε σεξ την άναβε να γίνομαι άγριος όπως ήμουν τότε. Φυσικά δεν της χαλούσα χατήρι, εξάλλου ήταν κομμάτι του εαυτού μου! Έβγαινε από φυσικού μου!

- Σε παρακαλώ Τσέην τελείωνε. Δεν το αντέχω. Θα ουρλιάξω και δε με νοιάζει ποιός θα με ακούσει, στ' ορκίζομαι.

- Όχι.

Συνέχισα ακόμα πιο αργά. Την ένιωσα να τρέμει. Όσο κι αν κουνιόταν, τη σταθεροποίησα και συνέχισα το αργό βασανιστήριο, σε συνδιασμό με τη γλώσσα μου να διαγράφει αόρατα μονοπάτια και ν' αφήνει το στίγμα μου, ενώ αμέσως μετά τα δόντια μου χάραζαν διαδρομές άλλοτε πιο απαλά κι άλλοτε πιο έντονα, πάντα ξέροντας τί αρέσει στη γυναίκα μου, τί την ερεθίζει και τί έχει ανάγκη. Τα χέρια μου μαθημένα πλέον σ' αυτό το γνώριμο παιχνίδι, που για μένα ποτέ δεν ήταν όμως το ίδιο, την ξάφνιαζα κάθε φορά. Της είχα πει ότι είχα κάποια κρυφά χαρτιά που θα της τα έδειχνα κατά καιρούς αν ήταν καλό κορίτσι.

Θεέ μου ποιόν προσπαθούσα να ξεγελάσω; Δεν υπήρχε κάτι που να μου ζητήσει και να της το αρνηθώ! Ήθελα μονάχα να τη βλέπω ευτυχισμένη! Να βλέπω εκείνο το χαμόγελο στο τέλος που μ' έκανε να λιώνω κάθε φορά και που υποσχέθηκα να το διατηρώ κάθε μέρα στα χείλη της.

Ένας άλλος λόγος που ανυπομονούσα να της δείξω τα κόλπα μου, ήταν γιατί ήθελα ν' ακούσω τί ήχους θα βγάλει κάθε φορά! Μπορούσε να με τελειώσει στη στιγμή ακούγοντας τις κραυγές της, ή εκείνες τις μικρές φωνούλες όταν προσπαθούσε να ανακτήσει την ανάσα της ή εκείνα τα κλαψουρίσματα καθώς την έφερνα στα όριά της, μα ήξερα ότι ήταν από ανυπομονησία να συνεχίσω να κάνω αυτό που ξέρω καλύτερα. Άλλες φορές περίμενα να ακούσω εκείνο το βραχνό, βαθύ βογκητό όταν επιτέλους τελείωνα χτυπώντας με δύναμη στο ευαίσθητο εκείνο σημείο βαθιά μέσα της που την έκανε να ζαλίζεται από έκσταση. Τότε ήταν που έλιωνα κι εγώ μαζί της κι ένιωθα ότι γινόμασταν κυριολεκτικά ένα! Αδυνατούσα να την αποχωριστώ! Γαντζωμένοι σφιχτά ο ένας στον άλλον, ακόμα κι οι ανάσες μας συντονίζονταν με τα καρδιοχτύπια μας! Ένα δεύτερο κύμα ηδονής μας κατέκλυσε καθώς συνέχισα προσπαθώντας να παρατείνω εκείνη τη μοναδική στιγμή της κορύφωσής μας, ώσπου πέσαμε εξαντλημένοι κι οι δυο.

Δεν είχαμε κουράγιο να κουνηθούμε. Ακούγονταν μονάχα οι βίαιες ανάσες μας.

Ξαφνικά χτύπησε το κινητό της Σιλκ. Το σήκωσε με δυσκολία.

- Εμπρός;

Τινάχτηκε από το κρεβάτι απότομα.

- Τί πράγμα;

Τρόμαξα. Τί έγινε τώρα στα καλά καθούμενα;

Τα ορθάνοιχτα μάτια της από την έκπληξη ήταν αρκετό για να με ταράξει.

Τη ρωτούσα με το βλέμμα μου τί έγινε.

Έκλεισε το κινητό.

- Σίλκ για το Θεό μίλα. Τί έγινε;

- Η ... Σεσίλια... είναι ελεύθερη!

Είπε με τρεμάμενη φωνή.

Το ένστικτό μου με προειδοποίησε. Ο ανήσυχος ύπνος, οι εφιάλτες....

Όχι.

Δεν μπορεί.

18 de Marzo de 2023 a las 15:16 0 Reporte Insertar Seguir historia
0
Leer el siguiente capítulo ⛓️Κεφάλαιο 2⛓️

Comenta algo

Publica!
No hay comentarios aún. ¡Conviértete en el primero en decir algo!
~

¿Estás disfrutando la lectura?

¡Hey! Todavía hay 53 otros capítulos en esta historia.
Para seguir leyendo, por favor regístrate o inicia sesión. ¡Gratis!

Ingresa con Facebook Ingresa con Twitter

o usa la forma tradicional de iniciar sesión