"Bu sefer nereyi arıyorsun küçük hanım?" O ses. Oydu. Gülümsediğini arkama dahi dönmeden hissetmiştim. Ben de gülmek istedim. Hatta kendime engel olamadım, ona doğru yüzümü döndüğümde dudağımın kenarı kıvrılmıştı. "Yardımcı olabilirim." Yakışıklıydı gerçekten. Takım elbisesi öyle düzgün görünüyordu ki mankenlere giydirilmiş halinden farksızdı. Tıraşlı yüzünde tek bir kusur dahi göremiyordum. Ama sanki olayı görünüşü değildi. Belki de göremediğim kusurları vardı.

"Buz gibi bir yalnızlık hissiyle uyandı. Oda bomboştu. Ama anılarını kaybetmiş gibi değildi. Her şey yerli yerindeydi, sadece hatırlanacak bir şey kalmamıştı."

Boğulacak gibiyim Rei. Sen de gördün mü haberleri? Daha genceciklerdi, Şimdi yok oldu hayalleri. Beynim patlayacak gibi Rei. Söylesene kızdığım içim mi? Yoksa korkuyor muyum onlar gibi? Bilmiyorum... Bilmiyorum Rei. Midem bulanıyor Rei. Ayaklarım birbirine dolanıyor. Nefes alamıyorum Rei. Aklım düşünmeden edemiyor. Ne olacak bizim bu halimiz Rei? Bir gün öldürülecek miyiz? Cesetlerimiz derelere mi atılacak? Ay ışığını izleyemeyecek miyiz? İnsanlar hep bizi mi suçlayacak?

Boğulacak gibiyim Rei. Sen de gördün mü haberleri? Daha genceciklerdi, Şimdi yok oldu hayalleri. Beynim patlayacak gibi Rei. Söylesene kızdığım içim mi? Yoksa korkuyor muyum onlar gibi? Bilmiyorum... Bilmiyorum Rei. Midem bulanıyor Rei. Ayaklarım birbirine dolanıyor. Nefes alamıyorum Rei. Aklım düşünmeden edemiyor. Ne olacak bizim bu halimiz Rei? Bir gün öldürülecek miyiz? Cesetlerimiz derelere mi atılacak? Ay ışığını izleyemeyecek miyiz? İnsanlar hep bizi mi suçlayacak?

“Hatırlıyor musun? Hatırlamıyor musun?” diye sordum dişlerimin arasından. Arık önce kirpiklerinin altından beni süzdü sonra da yavaşça sandalyeden kalkıp yanıma yaklaştı ve aramızdaki mesafe bir metreden daha az bir seviyeye ulaştığında durdu. “Neyi?” dedi meraklı bir ifadeyle ama ciddi gibi de görünmüyordu. Derin bir nefes aldım. “Dün gece olanları hatırlıyor musun hatırlamıyor musun Arık?” Omuz silkti. “Bir şeyi değiştirir mi?” BÖLÜM YAYIMDA!

Seninle yaşamak, kalbimde bir devrim gibi

Hayat, varlığı yeter dediğiniz birinin sizi yokluğuna mahkûm etmesi gibidir.

“Ben buralara sık gelirim doktor.Severim yani buraları.Atlarım arabaya.Cebime de doldururum mermileri.En az kırk,elli mermi.Gelir burada hepsini yakarım.Avı bulamazsam da direkman havaya.Nasıl söyleyeyim,içim rahatlar.” Doktor merakla, “Silah var yani sende ha?” “Buralarda silahı olmayan mı var doktor?Silahsız olmaz.İyisi var,kötüsü var.Bilemezsin.Gerektiğinde sen de acımayacaksın.Çakacaksın alnının ortasına.Bizim buralarda böyle doktor.Kendi göbeğini kendin kesme mecburiyetinde kalıyorsun.”

Doren, Orest’e dönüp derin bir iç çekti. “Bu sadece bir macera değildi. Bu, çocukluk hayalimdi. Aedan’la birlikte, sonunda onun dünyasının bir parçası olabilme şansını yakalamıştım. Ama şimdi, bu sisli ormanda, karşılaştığımız tehlikelerin ve bilinmezliklerin çok daha fazlası olduğunu anlıyorum. Doren’in yüzüne hafif bir tebessüm yerleşti. Bu yolculuk, çocukluk hayalinin bir parçasıydı ama şimdi karşılaştığı gerçek, hayal ettiğinden çok daha karmaşıktı.

Sonra o yok oldu ve başka bir sürü ışık doldu izbe odaya. Sahi neredeydim ben? Mezarda mı? Gözlerimi açtığımda beyaz bir tavanla karşı karşıyaydım. Gözlerimi floresanın ışığı almıştı. Gözlerimi kısıp yavaşça etrafa bakındım. Etrafımda kimsenin olmadığını fark ettim. Tek ben varım ve ufacık bir odadayım. İlk algıladığım şey amonyak kokusuydu ve bana ne olmuştu? Sağ tarafa bakınca yanımda duran sandalyenin boş olduğunu fark ettim. Demek ki hastanedeyim, bana bir şey olmuştu ama ne?

Sonra o yok oldu ve başka bir sürü ışık doldu izbe odaya. Sahi neredeydim ben? Mezarda mı? Gözlerimi açtığımda beyaz bir tavanla karşı karşıyaydım. Gözlerimi floresanın ışığı almıştı. Gözlerimi kısıp yavaşça etrafa bakındım. Etrafımda kimsenin olmadığını fark ettim. Tek ben varım ve ufacık bir odadayım. İlk algıladığım şey amonyak kokusuydu ve bana ne olmuştu? Sağ tarafa bakınca yanımda duran sandalyenin boş olduğunu fark ettim. Demek ki hastanedeyim, bana bir şey olmuştu ama ne?

Hiç insan sevmemesine rağmen sadece kibarlıktan ve nezaketten cevap veren insanlar, sizede merhaba.

Hayatınızda her şeyin yolunda gittiği tek yer hayallerinizdir.

Sinir hastadı olduğumu sanıyordum, meğerse muhattap olduklarım normal değilmiş.

Silmemek için uğraşan ama silincede tek kalemde silen burç hangisidir?

Ne kadar iyi olsakta, birilerinin hikayesindeki kötüyüz.

Herhalde dışarıdan bakılınca benim derdim bana yetmiyormuş gibi görünüyor...

Sınır koymayı öğrenin gençler, iyi bir insan olmak her şeye katlanacağınız anlamına gelmez.

Bu dünyada ki en değerli şey, senin derdini kendi derdi gibi gören gerçek bir dosttur.

Bu dünyadaki en mutsuz insanlar, başkalarının düşüncelerini takıntı haline getirmiş insanlardır.

Millete 30 yaşından sonra nasıl bir güncelleme geldi bilmiyorum ama bana kesinlikle tartılırken çoraplara varana kadar çıkartma güncellemesi gelmiş ve hiç bir zaman -- (eksi) olmuyor o tartı nedense.

Bugün üzerimde Britney Spears bahtsızlığı var şerefsizim.

Aniden gelen mezarlığa gidip "az yana kayın" deme isteği, çık içimden.

Yüksek ruhlar için bu dünya tam bir cehennem zaten.

"ben onun kokusunu bile bilmiyorum ama o toprağın en soğuk halini biliyor..."

Bazen uyku ve uyanıklık arasında kaldığınız ve zihninizin size oyunlar oynadığı sonra da ya acaba duyduklarım ve gördüklerim gerçek miydi,yoksa sadece hayal mi?Diye düşündüğünüz bir an oldu mu hiç işte 3. Bölge tam olarak böyle bir yer.Peki ya o sırada hayal sandıklarınız uyandığınızda da peşinizi bırakmazsa?

Sevde'ye göz devirip Hazan’ın aldığı dilimin yanındaki pizza dilimine uzandım. Sıcak ve yağlıydı. Fesleğen ve domates kokuyordu, peynir uzuyordu, yağ akıyordu. Kısacası leziz olmama ihtimali, reklamlardaki çamaşır suyuyla yıkanan klozette kalan çirkin mikroplar kadar bile değildi (%0,01). Deneyen 10 kadından 9'u memnundu anlayacağınız. 🫀🫀🫀 İçimden o piti piti yaptıktan sonra öylece bırakmaya karar verdim. O piti pitide tersi çıkmıştı ama yine de kendi bildiğimi okuyacaktım.

Sevde'ye göz devirip Hazan’ın aldığı dilimin yanındaki pizza dilimine uzandım. Sıcak ve yağlıydı. Fesleğen ve domates kokuyordu, peynir uzuyordu, yağ akıyordu. Kısacası leziz olmama ihtimali, reklamlardaki çamaşır suyuyla yıkanan klozette kalan çirkin mikroplar kadar bile değildi (%0,01). Deneyen 10 kadından 9'u memnundu anlayacağınız. 🫀🫀🫀 İçimden o piti piti yaptıktan sonra öylece bırakmaya karar verdim. O piti pitide tersi çıkmıştı ama yine de kendi bildiğimi okuyacaktım.